Szkoła Podstawowa nr 20 w Płocku istnieje już ponad 100 lat. Jej tradycje sięgają 1906 roku. Najstarsze zapiski historyczne dotyczące powołania szkoły na terenie tutejszej osady pojawiają się  w aktach archiwalnych Cukrowni Borowiczki w 1905 roku.

         Zatrzymajmy się na chwilę nad pochodzeniem nazwy Borowiczki, aktualnie osiedla naszego miasta. Sama nazwa Borowiczki prawdopodobnie pochodzi od wielkich i rozległych borów, które niegdyś zostały wykarczowane i Poddębie z osadami od 10 do 20 morgów, należące do Imielnickiej parafii. Na reszcie folwarku gospodarzył dwór, a w1900r  została zbudowana cukrownia „Borowiczki”. Dawniej miejscowość Borowiaczki wraz z Gulczewem należała do jednego właściciela. Prawie cała porośnięta była olbrzymim lasem. Później – na przełomie XIX iXX w był tam oddzielny folwark, z ziemią niezbyt urodzajną, posiadającą tylko liczne pokłady torfu. Wschodnia część folwarku została rozparcelowana, z czego założono trzy nieduże wioski: Zalesie, Działkowiec  został poświęcony kamień węgielny pod nowo budującą się fabrykę cukru. . Poświęcenia dokonał ks. Kazimierz Tański proboszcz parafii Imielnica. Cukrownia powstała z inicjatywy okolicznych ziemian, którzy wraz z gronem fachowców utworzyli komitet organizacyjny. Przy zakładaniu fundamentów pod fabrykę i inne zabudowania, natrafiono na ślady olbrzymich fundamentów, wydobyto z nich dużo cegły o niezwykłych rozmiarach. Cegła ta była mocniejsza od tej wyrabianej na początku XIX wieku. Wszystko to świadczyć może o tym, że jeśli kiedyś nie stało tu miasto, to na pewno były olbrzymie budynki. Wydobyto wówczas z ziemi setki sążni i kamieni.  14 października 1899 r.

         4 listopada 1900 roku  dokonano uroczystego otwarcia pierwszego  dużego zakładu przemysłowego w Płocku i okolicy.

          Cukrownia stała się dobrym miejscem zatrudnienia dla gospodarzy mających konie, gdyż opłacał się transport buraków. Ubożsi znaleźli w fabryce stałe zajęcie. Jak czytamy w „Głosie Płockim” z dnia 13 września 1912 r. Cukrownia Borowiczki zachowywała stały kontakt z  okolicznym społeczeństwem i interesowała się jego potrzebami. Dzięki niej kwitło życie kulturalne, założono ochronkę  dla małych dzieci, bibliotekę, wybudowano dom ludowy. Nie mniej jednak najpilniejszą potrzebą ówczesnych czasów było powołanie do życia szkoły.

         Umowę zbiorową, która nosiła nazwę „Warunki dla pracowników Towarzystwa Akcyjnego Cukrowni Borowiczki”. Wśród wielu postulatów znalazł się zapis dotyczący powołania od stycznia 1906r. szkoły. zawarli z zarządem jedną z pierwszych na terenie byłego zaboru 21grudnia 1905r strajkujący robotnicy

          Szkółka początkowo mieściła się w wynajętej ciasnej izbie w budynku zwanym „murowanką”, uczęszczało do niej około pięćdziesięciorga dzieci. Pierwszym nauczycielem był Władysław Malinowski. Szkoła utrzymywana była przez zarząd cukrowni

       W ciągu roku pobudowano jednak nowy budynek, do którego przeniesiono szkołę ( obecnie mieści się tam Miejskie Przedszkole nr 34 w Płocku). Znajdowała się w niej duża, jasna, przestronna izba szkolna i mieszkanie dla nauczyciela.

        Na przestrzeni lat przybywało uczniów i poprawiały się warunki lokalowe .W 1928 roku przeniesiono szkołę do nowego budynku, w którym jeszcze kilkanaście lat temu mieścił się Urząd Gminy Borowiczki, a obecnie Warsztaty Terapii Zajęciowej przy parafii św. Jakuba Apostoła w Płocku- Imielnicy.

          Przez cały czas dzieje szkoły związane były z losem narodu polskiego. W czasie okupacji hitlerowskiej nauka dzieci przeszła do podziemi. Prowadziła ją w Borowiczkach miejscowa nauczycielka Józefa Winiczenko.

          W 1947 roku powołano komitet budowy nowej szkoły, która powstała w rekordowym tempie. Kierownikiem szkoły był wówczas  Longin Ners.

          Prace były na tyle zaawansowane, że w 1951 roku postanowiono połączyć otwarcie roku szkolnego z oddaniem do użytku obecnego budynku szkoły. Odbyło się ono w pełnej gali z udziałem władz oświatowych i administracyjnych miasta, powiatu, licznie przybyłych mieszkańców, ponad 300 uczniów. Uroczystość  swoją obecnością zaszczycili : Wiceprzewodniczący Powiatowej Rady Narodowej- p. Jakubowski i kierownik Wydziału oświaty- p. Bojanowski.

       Rok 1951 był rokiem szczególnym nie tylko dla mieszkańców naszego środowiska, ale dla całej oświaty powojennej Polski. Ogłoszono go bowiem rokiem zakończenia walki z analfabetyzmem.

          Szkoła nasza od zawsze należała do szkół eksperymentujących, odwiedzana była często przez władze oświatowe i nauczycieli innych placówek z różnych powiatów, a nawet z zagranicy.

      Między innymi :

10 listopada 1951 r. Szkołą została zwizytowana przez zespół kierowników wydziałów Oświaty z województwa warszawskiego.

17 listopada 1951r. Odbyła się druga wizytacja szkoły tym razem wizytował zespół kierowników Wydziałów Oświaty z województw: bydgowskiego, zielonogórskiego, opolskiego pod kierownictwem wizytatora ministerialnego – p.Pełki. Zespół wizytujący liczył 12 osób.

         Nadmienić należy, iż zachowane były zawsze właściwe proporcje pomiędzy zdobywaniem przez uczniów wiedzy, umiejętności, a wielopłaszczyznowym oddziaływaniem wychowawczym między innymi. Od maja 1952r. powołano w szkole przykładową bibliotekę. Odbywały się w niej Kurso -konferencje dla bibliotekarzy z terenu powiatu.

           W 1960 roku  BIBLIOTEKA SZKOLNA- JAKO BIBLIOTEKA z Ministerstwa Oświaty. Przykładowa była odwiedzana  przez delegację nauczycieli węgierskich na czele z p. Białkowską P

        Doniosłym wydarzeniem było nadanie szkole imienia Władysława Broniewskiego i odsłonięcie tablicy pamiątkowej w dniu 3 czerwca 1963r. 

         Szkoła obecnie budzi zainteresowanie i zachwyt środowiska lokalnego. Jest wspaniała wizytówką troski władz samorządowych o oświatę.

         Należy podkreślić, że sukcesy szkoły są rezultatem przyjaznej, pełnej zrozumienia atmosfery wytwarzanej wspólnie przez dyrekcją szkoły, nauczycieli, uczniów i rodziców. Od początku istnienia inspirują oni społeczność szkoły do coraz to nowych pomysłów kształcenia i wychowania młodego pokolenia.

Krótko przedstawiona bardzo bogata historia szkoły rodziła się pod kierunkiem dyrektorów :

• Aleksandry Zapłaty
• Władysława Adamkowskiego
• Stanisława Skowrońskiego
•  Stanisława Rutkowskiego
• Włodzimierza Grzeleckiego
• Ireny Skalskiej
•  Elżbiety Kusy - dyrektor szkoły od 1 września 2006r.

oraz wicedyrektorów:

ü Krystyny Karczewskiej

ü Anny Dziełakowskiej

ü Haliny Witkowskiej

ü Elżbiety Kusy

ü Ireny Borkowskiej ( od 1 września 2006r.)

             Początek nowego tysiąclecia to dla naszej Szkoły okres szczególny, obfitujący w poważne inwestycje.

          Przy Szkole Miasto pobudowało przepiękną halę sportową, z której w godzinach zajęć lekcyjnych korzysta młodzież szkolna. W okresie czteroletniej kadencji obecnych władz Miasta przy Szkole powstały wspaniałe, nowoczesne boiska sportowe, a ponad pięćdziesięcioletni budynek zyskał nowy dach, termoizolację i elewację, została położona instalacja odgromowa. Dzięki skomplikowanym pracom związanym z odwodnieniem terenu skończył się odwieczny problem zalegającej wody w piwnicach i kotłowni.

         W historii dziejów nasza Szkoła zawsze zapewniała wysoką jakość nauczania, przyjazną atmosferę wychowawczą oraz była twórczym ośrodkiem życia kulturalnego. Uczniowie pod kierunkiem wykwalifikowanej kadry pedagogicznej rozwijają swoje zainteresowania i zdolności w kołach wiedzy, artystycznych, organizacjach i klubach sportowych.

             Rezultaty pracy zaowocowały znaczącymi osiągnięciami na szczeblu miasta, powiatu, województwa i kraju.

         Od 1976 roku SKLOP zajmuje wysokie lokaty w skali województwa w konkursach na najlepiej pracujące koło.  

       Notujemy szeroki udział i znaczące osiągnięcia uczniów w konkursach, olimpiadach i turniejach na forum miasta, powiatu i województwa.

        Rokrocznie uczniowie naszej szkoły byli laureatami i finalistami różnych konkursów przedmiotowych. Szkoła bierze we wszystkich edycjach Przedmiotowej Ligi Szkół oraz w konkursach wiedzy i zajmuje znaczące miejsca.

           W 1998 roku dzieci klas I-III zakwalifikowały się do 0gólnopolskiego Przeglądu Teatrzyków Dziecięcych. Rok później najmłodsi zajęli drugie miejsce w wojewódzkiej Spartakiadzie Dzieci i Młodzieży.

             Sukcesem jest zajęcie IV miejsca w wojewódzkim etapie Ogólnopolskiego Konkursu Historycznego „Losy żołnierza i dzieje oręża polskiego”. Od 2000 roku Szkoła zajmuje czołowe miejsca w Turnieju Wiedzy o Bezpieczeństwie Ruchu Drogowego oraz w Konkursie Pożarniczym.

           Nie brakuje osiągnięć w konkursach plastycznych, ekologicznych, chóru szkolnego, poetyckich, muzycznych, informatycznych i innych.

           Jesteśmy szkołą niedużą, co jest naszym wielkim atutem. Znamy dobrze i własną aktywność uczniów.   do dalszego kształcenia poprzez rozwój samodzielnego myślenia, twórcze działanie  każdego ucznia i jego rodzinę. Tworzymy szkołę przyjazną i bezpieczną, dbamy  o wszechstronny rozwój intelektualny, emocjonalny i fizyczny, przygotowujemy

         W dniu 22 lutego 2002 roku podczas uroczystości nadania sztandaru Szkole, z rąk Przewodniczącego Rady Miasta Płocka, za szczególne osiągnięcia i zasługi otrzymaliśmy medal i tytuł "Zasłużony dla Płocka".  Tytuł ten jest dla nas ogromnym wyróżnienie. Nasza systematyczna i bardzo dobra praca dydaktyczno- wychowawczo- opiekuńcza została zauważona i nagrodzona. To zobowiązuje i skłania do jeszcze lepszego działania. 

           W roku szkolnym 2002/2003 przystąpiliśmy do pierwszej edycji ogólnopolskiej akcji "Szkoła z klasą" organizowanej przez Gazetę Wyborczą wraz z portalem gazeta.pl oraz Centrum Edukacji Obywatelskiej. Akcji patronował Prezydent Rzeczpospolitej Polski- Aleksander Kwaśniewski.

"Szkoła z klasą" jest akcją społeczną dla szkól podstawowych, gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych. Zaszczytny tytuł "Szkoły z klasą" zdobywają tylko najlepsi.    W tym elitarnym gronie znaleźliśmy się i my. To wskazuje na fakt, że nasza systematyczna i oddana praca na rzecz edukacji ma słuszny kierunek.

         Od zarania mamy ogromne szczęście do prawdziwych przyjaciół wspierających nasze wielopłaszczyznowe działania. To dzięki Cukrowni Borowiaczki powstała nasza placówka, to cukrownia przez całe sto lat wspierała nas rzeczowo i finansowo. Od prawie dwudziestu lat jesteśmy szkoła miejską i poprzez to pozyskaliśmy kolejnego przyjaciela jakim jest Urząd Miasta Płocka.

         Niezależnie od warunków lokalowych, w jakich do niedawna jeszcze odbywały się lekcje wychowania fizycznego nasza bardzo usportowiona młodzież odnosiła sukcesy we wszystkich dyscyplinach sportu na szczeblu miasta , województwa i kraju.

          Nasza Szkoła reprezentuje barwy Płocka na najważniejszych arenach sportowych.  W Mistrzostwach Polski „Sprawni jak żołnierze” zajęliśmy IV miejsce drużynowo oraz IX indywidualnie. W 1992 roku Szkolny Związek Sportowy- Zarząd Główny przyznał Szkole Zbiorową Odznakę za zasługi w rozwoju sportu młodzieży szkolnej.

             Organizowanie lodowiska przy naszej szkole to trzydziestoletnia tradycja. Po raz pierwszy powstało ono w 1971 roku w ramach akcji „1000 lodowisk na Mazowszu". (Błękitna Sztafeta i Złoty krążek). 1979r. byliśmy gospodarzami Wojewódzkich Igrzysk Młodzieży Szkolnej.

          Obecnie mamy trzy klasy o profilu sportowym, których uczniowie godnie reprezentują barwy szkoły w „czwartkach lekkoatletycznych”.  

         Szkoła nasza od zarania w środowisku lokalnym stanowiła centrum oddziaływań kulturalnych. Tu odbywały się okolicznościowe uroczystości dla dzieci, młodzieży i dorosłych. Tu kształtowaliśmy umiejętności artystyczne, promowaliśmy zdrowy styl życia i spędzania wolnego czasu. Zespoły muzyczne pod kierunkiem m.in. Pana Stanisława Skowrońskiego, Pana Stanisława Rutkowskiego już w latach pięćdziesiątych uświetniały wszystkie uroczystości szkolne i środowiskowe.

           Praca wychowawczo-opiekuńcza naszej Szkoły przez dziesiątki lat wspomagana była przez prężnie działające organizacje. Wiodącą rolę odgrywało harcerstwo. Szkoła była organizatorem rajdów, biwaków, zlotów.

              Na początku lat dziewięćdziesiątych, dzięki pomocy lokalnej społeczności jako wewnątrzszkolna instytucja wychowawcza wspomaga pracę szkoły we wszystkich jej zakresach. Obecnie- dzięki organowi prowadzącemu - Urzędowi Miasta Płocka - funkcjonują już dwie pracownie z dostępem do Internetu.

         Od lat jest organizatorem licznych imprez i uroczystości integrujących środowisko lokalne. Za przykład niech posłużą: spotkania opłatkowe i wielkanocne, międzyszkolne wieczory poezji, festyny pod hasłem „Wiwat bezpieczne wakacje”, uczestnikami których są uczniowie ich rodzice i dziadkowie, podopieczni Warsztatów Terapii Zajęciowej przy parafii Św. Jakuba Apostoła, dzieci z Ośrodka Opiekuńczo-Wychowawczego w Płocku, Świetlicy Socjoterapeutycznej PCK W Płocku-Borowiczkach, emeryci, renciści, osoby samotne i inni.  Za współpracę w tym zakresie wdzięczni jesteśmy: Urzędowi Miasta Płocka, policji, straży pożarnej, Straży Miejskiej, Płockiemu Wodnemu Ochotniczemu Pogotowiu Ratunkowemu, Zarządowi Miejskiemu PCK, ośrodkom pomocy społecznej, księżom naszej parafii, Radzie Osiedla Borowiaczki i Imielnica, licznym sponsorom.

            W 1975 r. Szkoła zyskała status Zbiorczej Szkoły Gminnej. Lata osiemdziesiąte przynoszą kolejne zmiany. Od 1987 roku Borowiczki zostają przyłączone do miasta Płocka. W związku z tym Szkoła otrzymuje numer i zmienia się  jej nazwa na Szkołę Podstawową nr 20 im. Władysława Broniewskiego w Płocku.

W historii dziejów Szkoła zawsze zapewniała wysoką jakość nauczania i przyjazną atmosferę wychowawczą. Uczniowie pod kierunkiem wykwalifikowanej kadry pedagogicznej rozwijają swoje zdolności i zainteresowaniach w kołach wiedzy, artystycznych i klubach. Praca nauczycieli i uczniów przynosi wymierne efekty.