Dnia 17 .02.2022 r  w świetlicy szkolnej uczniowie grupy I, II, i III wykonywali portrety Władysława Broniewskiego . Ku naszemu zdziwieniu udało im się osiągnąć niesamowity efekt bliski sztuki Pop art😊. Pop art operuje prostymi kompozycjami, nasyconą barwą i kontrastami. Prace muszą być krzykliwe i duże, mają zwracać uwagę oraz przyciągać wzrok. Przejmując środki typowe dla świata rozrywki, naśladując kadrowanie, konwencje rysunku i ograniczoną gamę kolorów.Charakterystycznym dla tego kierunku zabiegiem jest kilkukrotne powielenie obiektu w ramach jednej pracy, służące zwiększeniu efektu. Przedstawiane na obrazach historie odwołują się do istotnego dla kultury popularnej wydarzania lub przedmiotu. Częstymi tematami są wyroby masowe, znane postacie i gwiazdy, jedzenie czy przedmioty codziennego użytku.Dla naszych maluchów Władysław Broniewski stał się tematem opisywanej powyżej sztuki 🙂Czyż w naszej szkole nie rosną mali artyści ? Dzisiejsze przedsięwzięcie jest jednym z podjętych działań świetlicy szkolnej  w związku z rokiem Władysława Broniewskiego. Prace dzieci będą wyeksponowane na korytarzach naszej szkoły 🙂Zapraszamy wszystkich do obejrzenia jak nasze maluszki widzą patrona naszej szkoły swoimi oczami 😁

                  
Rok 2022 został uznany przez Radę Miasta Płocka rokiem Władysława Broniewskiego . Już w lutym będziemy obchodzić 60 rocznicę śmierci  a w grudniu 125 rocznicę urodzin naszego patrona szkoły . W związku z powyższym w szkole przez cały rok będzie podjętych szereg działań upamiętniających naszego poetę . Tymczasem chcemy wszystkim przybliżyć biografię i twórczość Władysława Broniewskiego . 
✅Poeta  urodził się w 1897 roku w Płocku, zmarł w 1962 roku w Warszawie.Wywodził się z rodziny inteligenckiej o tradycjach patriotycznych. W 1915 roku opuścił szkołę i wstąpił do Legionów. Po odmowie przysięgi w 1917 roku był internowany w Szczypiornie. Zwolniony, zdał eksternistycznie maturę i rozpoczął studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Warszawskiego. Po wybuchu wojny polsko-bolszewickiej zaciągnął się do wojska i wziął udział w walkach. Został odznaczony krzyżem orderu Virtuti Militari oraz czterokrotnie Krzyżem Walecznych. Do cywila wrócił w 1921 roku, w stopniu kapitana.

✅W 1925 roku opublikował – ze Stanisławem Standem i Witoldem Wandurskim – biuletyn poetycki "Trzy salwy", będący manifestem poezji walki, która wspiera rewolucyjne dążenia proletariatu. W tym samym roku wydał swój pierwszy samodzielny tomik "Wiatraki" oraz otrzymał prestiżową posadę sekretarza redakcji "Wiadomości Literackich", którą piastował do 1936 roku. Współpracował jednocześnie z "Miesięcznikiem Literackim", z którego redakcją został w 1931 roku aresztowany (po opublikowaniu w piśmie protestu przeciw torturowaniu więźniów politycznych).

✅Twórczość Broniewskiego była silnie związana z biografią i przekonaniami ideowymi poety. Najbardziej znany jest jej nurt "proletariacki", obejmujący takie wiersze, jak "Czerwony sztandar", "Ballada o placu Teatralnym" czy "Na śmierć rewolucjonisty". Oprócz tego w dorobku poety znajduje się liryka osobista, erotyki i nastrojowe utwory poświęcone pięknu krajobrazu (np. poemat "Mazowsze" i uznawany za "najpiękniejszy wiersz tatrzański" impresyjny "Hawrań i Murań"). Liryka Broniewskiego jest silnie nacechowana emocjonalnie, wyraża całe spektrum doznań – od euforii, przez melancholię i zniechęcenie, po depresję (częsty motyw śmierci, w tym samobójczej).

✅W kwietniu 1939 roku Broniewski napisał głośny wiersz apel "Bagnet na broń". We wrześniu 1939 jako ochotnik dostał przydział do piechoty w Zbarażu, nie brał jednak udziału w walkach. Po klęsce wrześniowej przebywał we Lwowie, tam w 1940 roku został aresztowany (pod pretekstem oskarżenia o pijaństwo i wszczynanie bójki) i osadzony w więzieniu na Zamarstynowie, a potem w Moskwie, na Łubiance. Zwolniony, wstąpił do armii Andersa (kwiecień 1942), z którą dostał się na Bliski Wschód. W Jerozolimie pracował jako redaktor techniczny pisma "W drodze" (1943), gdzie również publikował. Z tego okresu pochodzą jego antysowieckie wiersze, m.in. "Homo sapiens", podejmujący temat zbrodni katyńskiej – były one obłożone zakazem druku w Polsce aż do 1989 roku.

✅Do kraju poeta wrócił w listopadzie 1945 roku, mieszkał początkowo w Łodzi, a następnie w Warszawie. Hołubiony przez komunistyczne władze (na 25-lecie pracy twórczej otrzymał willę na Starym Mokotowie; mieści się tam jego muzeum), tworzył wiernopoddańcze utwory i agitki (m.in. "Byt określa świadomość" i poemat "Słowo o Stalinie"). Nigdy jednak nie należał do żadnej partii politycznej. Poproszony przez Bieruta o napisanie nowego hymnu narodowego, stanowczo odmówił. Podobno w odpowiedzi wręczył prezydentowi kartkę ze słowami: "Jeszcze Polska nie zginęła...".

✅Oprócz wierszy podejmujących doraźną tematykę polityczną powojenna twórczość Broniewskiego obejmuje poruszającą lirykę osobistą i treny, wyrastające z rodzinnych tragedii – śmierci żony Marii (Maria Zarębińska, aktorka, więźniarka Oświęcimia, zm. 1947) i ukochanej córki (Joanna Broniewska-Kozicka, często nazywana Anką, reżyserka, zm. 1954). Anka zginęła w wyniku zatrucia gazem (być może była to próba samobójstwa) – pracowała wówczas nad filmem "Wisła", impresji osnutej wokół poematu ojca. Poeta poświęcił córce swój ostatni tomik wierszy "Anka" (1956).

✅Zmarł 10 lutego 1962 roku roku na raka krtani, został pochowany na Powązkach Komunalnych